Het begin van de nieuwe weg

We kijken terug op een intensieve, drukke maar mooie tijd in Nederland. Een tijd waarin we getuigen mochten over wat God door ons heen heeft gedaan en nog steeds doet in Brazilië. Daarnaast hebben we erg genoten van de momenten met onze familie en vrienden. Het was fijn om weer bij elkaar te zijn. Ook mochten we natuurlijk onze zoon Saulo aan hen voorstellen! Saulo heeft zelfs kennis mogen maken met zijn Nederlandse overgrootoma’s. We zijn dankbaar voor de relaties die versterkt zijn en de nieuwe relaties die we mochten opbouwen.

Naast al deze ontmoetingen mochten we ook genieten van een weekje vakantie in de mooie en rustige boerenlandschappen van Friesland.

Zoals altijd is de tijd te kort en zijn de momenten te weinig. Desalniettemin zijn we erg dankbaar voor de herinneringen die we met jullie hebben mogen maken! Wat voelden we ons welkom en gedragen; Dank jullie wel allemaal!

Na onze terugreis naar Brazilië hebben we eerst gedurende één week de YWAM basissen in Rio de Janeiro bezocht waar Lucas en ik eerder hebben gewerkt. Het was goed iedereen weer terug te zien, en het bemoedigde ons te zien wat de inspanningen van YWAM en zijn medewerkers allemaal te weeg brengt in de favela’s. Na deze korte week zijn we doorgereisd naar onze woonplaats, Porto Velho!

Daar was, na de drie maanden van onze afwezigheid, ons huis best vies geworden. De afgelopen maanden was het namelijk regenseizoen, en de meeste huizen in het Amazonegebied hebben net als ons huis geen glas in het kozijn maar enkel muggengaas, vanwege de kosten. De eerste week hebben we daarom vooral nodig gehad om het huis weer stof en spinnen vrij te maken.

Tijdens onze afwezigheid is de motor van onze 4×4 door de hevige regens helaas volgelopen met water, omdat er geen olie in bleek te zitten. Het regenwater was er zo uit, maar het liet wel overal roest achter. De reparatie hiervan zou ons bijna R$ 3000,00 kosten (dit is gelijk aan ongeveer € 650,00). Daarom waren we héél erg blij dat Antonio, de man waarmee wij de stam ingaan, het gratis kon repareren.

Sneller dan verwacht, hebben we een gesprek gehad met het gezin van Antonio. Deze week zijn ze naar de stam gegaan waar wij later mogelijk ook naar toe zullen gaan, om kennis te nemen van de huidige situatie. Daarnaast zullen ze ons ook gaan introduceren. Over ongeveer twee weken zullen we dan, als God het wil, met ze meegaan naar de stam. We hebben geen idee voor hoe lang we daar dan blijven. We nemen onze hangmatten mee en we zien het vanzelf. Het doel is kennismaken, dat is voor nu voldoende.

Saulo doet het erg goed, gaat door in zijn ritme en is vooral erg vrolijk en speelt veel. Ook is hij hele dagen bezig met luidkeels zijn stembanden te trainen!

Ik merk dat het toch weer behoorlijk pittig is te wennen aan de Portugese taal. Na een lange tijd in Nederland te zijn geweest, en nu thuis ook Nederlands met Saulo te spreken is het nogal wennen om constant met drie talen bezig te zijn. Lucas spreekt namelijk gewoon Portugees tegen Saulo, maar ik blijf Nederlands tegen hem praten, zodat hij die taal ook goed leert. Daarnaast zijn Lucas en ik gewend om Engels tegen elkaar te spreken.

Willen jullie met ons bidden?

• voor een zegen op onze voorbereidingen (praktisch en geestelijk) op ons eerste bezoek aan de stam;
• voor de moeilijkheden met betrekking tot het wennen aan de ta(a)l(en).

En God danken?

• voor de veiligheid die hij ons heeft geboden tijdens onze reizen;
• dat Saulo zich zo snel aanpast en een heerlijk vrolijke, gezonde jongen is!