Passie uitleven

Wennen
Het is stipt 07:15, vlug de slippertjes aan mijn voeten schuiven en de deur uit om naar de basis te gaan: REGEN!
Na een periode van warme dagen [denk aan 33 graden] was het heerlijk om weer eens met een parapluutje door een frisse regenbui te lopen. De straten die ineens een stuk minder druk zijn, laten de grauwe grijze lucht wel erg opvallen. Met het bereiden van de lunch vroeg Lucas mij om de aardappels te prakken en zo lekker een pannetje aardappelpuree te maken. Na ook het klaarmaken van een wit kooltje, zat ik op zo een typische hollandse regendag, genietend te smikkelen van een bord stamppot witte kool.. Dit zijn de momenten dat ik even Nederland als troost in me opneem..

Het is namelijk best wennen, getrouwd leven en ineens samen in een andere favela te wonen en werken. Begrijp mij niet verkeerd: ik voel mij enorm gezegend en op mijn plek! Het wennen aan het huwelijk [het vinden van balans tussen werk, studietijd, tijd samen en persoonlijke tijd] …
doet mij realiseren dat het een stuk simpeler was om alleen door het leven te gaan [natuurlijk heeft dit ook zijn moeilijkheden, dit sluit ik absoluut niet uit!] maar het samen denken, beslissen, doen en laten is toch ineens veel wennen. Tijdens deze intense leerschool dank God dan ook wel met vele tranen en een lach voor hoeveel geduld en liefde Lucas voor mij heeft, hoe hij mij (onder)steunt in het durven ontwikkelen van mijn eigen persoon en toch vol liefde samen als koppel sterk te worden/zijn.

Dagelijkse bezigheden
U zult zich wel afvragen, wat zijn nou de dagelijkse bezigheden en werken die zei daar verrichten.. Dit was voor mij de eerste weken ook een grote vraag; een tijd vol van observeren en het over mij heen laten komen.. Na gezamenlijk gebed voor dit semester, voeldennwij om met het Bijbelboek Hosea te werken voor jong en oud. Een harde maar ook mooie boodschap om over te brengen.

Wekelijks zijn onze deuren 3 avonden per week open voor de kinderen van 5 t/m 12 jaar oud, deze avonden staan bekend als grudi = grupo de discipulado -> groep van discipelschap.
Zo hebben we 1 avond voor het studeren van de Bijbel. Aan de hand van tekeningen met momenten uit het verhaal van Hosea, probeerden de kinderen eerst zelf een invulling te geven aan het verhaal. Het is bijzonder hoe mooi ze het vinden hoe Hosea zijn liefde toont aan de prostituee (zijn vrouw) en haar terugkoopt nadat ze hem vrijwillig verlaat en teruggaat naar haar oude leven. Het is voor hen bijna onmogelijk te begrijpen dat liefde op zo een manier bestaat. Maar wordt het ineens makkelijker te begrijpel dat God ook van hen en ons houdt, ondanks dat wij steeds weer teruggaan naar onze fouten.. Het is bijna onbeschrijfelijk hoe mooi dit proces is met de kinderen.
Zo hebben we ook een creatieve avond; elke week komt een jongedame naar ons toe reizen om deze avond met de kinderen te zijn. Hier leren ze hoe wij voor de wereld zouden moeten zorgen, met in contrast wat de realiteit is waarin wij leven;  en hoe wij simpel de zorg voor de wereld kunnen uitvoeren. De creatieve activiteit is gelinkt aan het onderwerp zodat de theorie verbazend goed blijft hangen bij de kinderen..
De avond van actie leren we de kinderen “dans”. Het is mooi om te zien dat de leraren van deze avond 3 jongens zijn vanuit de gemeenschap. Zei maakten deel uit van het Kings-Kids programma (dat plaatsvond in het vorige semester) op de hoofdbasis ‘Jocum Carioca’ in Rio de Janeiro, hier hebben zei deze dansen geleerd en gepresenteerd in kerken en op de straat. Nu leren zei het de kinderen uit hun eigen gemeenschap om zo aan het einde van het semester gezamenlijk te mogen opvoeren in kerken hier. Fantastisch!

Nu is er voor de jongeren van 12 t/m 16 jaar een aparte avond met Lucas, waarin zei de mogelijkheid hebben te delen over hun leven en te groeien in een relatie met God maar ook met elkaar. Helaas zien de jongeren niet de waarde ervan om op een vrije avond te komen praten en is er eigenlijk geen opkomst.. Opzich kan ik dit zelf erg goed begrijpen, ik had vroeger ook niet altijd zin om naar een cathechisatieavond (avond met leer vanuit de Bijbel in de kerk) te gaan. Elke zaterdag (regen of geen regen) heeft Lucas met de jongens van deze leeftijdscategorie voetbaltraining, waarin zei met plezier groeien in samenspel, respecten discipline. Tijdens de training -in de rust- neemt Lucas de jongens allemaal even bij elkaar en maakt van dit moment gebruik om een overdenking of reflectie te delen vanuit de Bijbel.

Na de training komen de jongens (en Lucas) maar al te graag terug naar de basis om te kijken wat er dit keer is klaargemaakt in de keuken. Tijdens dat de jongens voetbaltraining hebben is er voor jong en oud een kookworkshop. Het is nog knap lastig om voor elke week een recept te vinden voor zowel volwassenen als kinderen, met ingrediënten die hier makkelijk te verkrijgen zijn en ook nog eens in de smaak vallen.. maar het is een enorm leuke uitdaging waarin ik merk dat ik groei in het beheersen van de Portugese taal. De allereerste les had ik een van mijn favoriete recepten gekozen: suikervrije havermout-koekjes. Dit omdat ik geschokt ben hoe normaal het is voor de Brazilianen om dag in dag uit grote hoeveelheden (onnodige) suiker binnen te krijgen. De heerlijk geurende oranje gekleurde sinaasappelrasp samen met de banaan door de koekjes gaven voor mij toch een behoorlijk zoete smaak af.. toch is het eerste wat gevraagd werd nadat de koekjes uit de oven kwamen: “Tia (wat tante betekend), is er ook suiker?” De kinderen leren tijdens het koken ook veel samen te werken, recepten verdubbelen en afmeten van de ingrediënten ..

Ook hebben we twee middagen in de week huisbezoeken, hier zijn er verschillende vrouwen vanuit de gemeente die graag God beter willen leren kennen door het samen bestuderen van de Bijbel .. Op deze momenten groeit mijn liefde en trots voor mijn echtgenoot meer en meer: ik geniet volop van hoe Lucas vol geduld en met zoveel passie en liefde de Bijbel uitlegt.. Dankbaar!
Het is mooi en om te zien hoe een vrouw haar hele leven zorgt en zorgt voor anderen door alle omstandigheden heen. En nu op hoge leeftijd, zelf met de inductieve studie methode [die wij beiden in de Bijbelschool geleerd hebben] zelf de Bijbel ontdekt. “Ik kan het niet, ik weet het niet..” blijken woorden die aan de kant geschoven kunnen worden. Hierdoor ben ik zelf ook weer enthousiast geraakt om meer bezig te zijn met dat waarvan ik genieten kan: tijd nemen om de Bijbel te blijven (her)ontdekken..

Vooruit blikken
Dit is voor mij en Lucas toch wel een droom, om samen de Bijbel praktisch uit te kunnen leggen en te ontdekken met wie er ook maar vraag naar heeft. God geeft ons ook alle gelegenheden om dit te proeven en onze passie uit te leven. De komende vijf zondagen zullen wij in een kerk (hier in de gemeenschap Parada de Lucas) de inductieve bijbelstudie methode uitleggen. Samen met de kerk zullen wij een Bijbelboek gedurende deze ochtenden met hun bestuderen, zodat zei weer met anderen kunnen studeren.
Na deze vijf zondagen zullen wij de reis maken naar de amazone en riviergebieden: Porto Velho en Lábrea. Hier zullen we met een team [allen van ons hebben de Bijbelschool gedaan] 30 dagen rondtrekken in verschillende kerken en gemeenschappen om de Bijbel mondeling over te brengen en uit te leggen. Hiervoor zijn wij erg enthousiast maar tegelijkertijd ook druk bezig met plannen en voorbereiden.. Om enige kosten te besparen hebben wij besloten om de huur van ons huisje op te zeggen. Zo kunnen we na de reis ook samen de tijd nemen om te bidden en te reflecteren hoe en waar wij ons kunnen inzetten en vestigen.

Wij willen u vragen om met ons mee te bidden voor de reis en alle voorbereidingen en veranderingen maar ook voor na de reis..