Afronden en vertrek

Verhuizing
Na drie fijne maanden in ons eerste huisje, was de tijd aangebroken om te verhuizen. Momenteel verblijven Lucas en ik al weer ruim een week op een kamer op de basis. Wij zijn blij dat wij op dit moment geen kosten meer hebben aan de woning en wij nu onze reis naar en door de amazone kunnen bekostigen! Ook realiseren wij ons nu dat er een “werklast” van onze schouders afvalt, nu wij onze woning niet meer hoeven schoon te maken, aparte boodschappen doen etc. Het is fijn om zo even iets meer rust  en tijd voor elkaar te hebben voor de intense reis die er aan komt.
De vermindering in privacy is wel even wennen, maar we voelen ons gezegend.  Het levert allemaal wel enige spanningen op: het vooruitzicht dat er tijdens de reis nachten zullen zijn dat wij afzonderlijk van elkaar in hangmatten zullen moeten slapen. Ook is het toch best spannend om niet te weten hoe en waar wij ons in het nieuwe jaar zullen mogen vestigen. Wij vertrouwen er op dat God dit op zijn tijd met ons deelt.
In tegenstelling tot mij is Lucas nogal van ‘het alles op tijd voorbereid hebben’. Zo stonden onze tassen een week te vroeg al volledig ingepakt voor de reis. Dit was nogal een klus haha: ik had netjes op het bed uitgesorteerd wat ik mee wilde nemen en Lucas vroeg mij “heb je dit nou echt allemaal nodig tijdens de reis, ga je dit echt aaallemaal gebruiken?” Het is mij gelukt de stapeltjes kleding te halveren tot enkel comfortabele en praktische kleding, voor elke gelegenheid geschikt. Wat kunnen wij als vrouwen veel mee willen nemen zeg, pfff !!!

Afronden semester
De afgelopen drie maanden zijn voorbij gevlogen. Het is een tijd van afsluiten en afronden. Vele dankbare knuffels en bemoedigende woorden ontvangen wij, dit is het toch wel even slikken. Wat hebben we een ongelooflijke mooie tijd mogen hebben gedurende dit semester. Wat hebben we prachtige mensen en kinderen mogen leren kennen.
De laatste bijbelstudie lessen in de kerken en de huisbezoeken zijn ook aangebroken, waar Lucas vooral de nadruk legt op het niet verwerpen en opgeven in God en de Bijbel. Blijf lezen, blijf bidden. Ook nu wij niet meer wekelijks les komen geven, blijf zoeken.

“Tia, você e tio Lucas não vão embora não né?” (Tante, jij en oom Lucas gaan niet weg toch?) Met een zware brok in mijn keel kon ik enkel antwoorden dat wij het nog niet weten of wij volgend semester terugkomen. Even moest ik weglopen zodat de traan ongezien over mijn wang kon rollen.
De laatste was kookles simpeler, een herhaalrecept. Cupcakes was een recept dat de kinderen met veel plezier maakten en zo konden ze al best een hoop zonder begeleiding. Zo was het ook voor mij een ochtend van genieten in plaats van uitleggen. Het grootste feest was toch wel dat ze hun zelfgemaakte cupcakes konden versieren met slagroom! Het klinkt misschien gek, maar bedenk dat een spuitfles slagroom hier BR$ 28,- kost en het uurloon van een gemiddeld persoon BR$ 6,- is. Een persoon zou dus 4,5 uur moeten werken om een fles slagroom te kunnen kopen, dus u kunt zich vast voorstellen dat de kinderen enorm genoten toen ze de slagroom van hun cakejes aflikten.

Gedurende het afgelopen semester hadden de kinderen drie avonden in de week met activiteiten. De avonden waren opgesplitst in bijbelstudies, creatieve opdrachten (die hun helpen inzien wat onze rol is in ‘verantwoord omgaan en zorgen voor de aarde’) en tot slot een avond van dans/theater. Op deze avonden spaarden de kinderen hun ’aanwezigheidspunten’. Dit semester hebben wij afgesloten met een feestavond voor de kinderen. De feestavond was compleet gemaakt met een heerlijke chocoladecake, frisdrank en snacks. Op deze feestavond hebben de kinderen met hun gespaarde aanwezigheidspunten speelgoed, kleurboeken en kleurpotloden gekocht.
Ook zijn we op bezoek geweest bij alle ouders, om hen te bedanken dat wij met hun kinderen mochten werken deze maanden. Informeren over onze reis en de start van het nieuwe semester. Het was mooi om te ervaren hoe blij en dankbaar de ouders zijn (christen of niet-christen) met de activiteiten van JOCUM.

Vertrek
Vanavond vertrekken wij per vliegtuig naar Porto Velho. Na twee dagen reizen wij per bus door naar Labrèa. Het amazonegebied bestaat uit bossen en rivieren. Hoe de internetverbinding (en de bevoegdheid tot stroom gebruik) zal zijn is onbekend. Het is dus mogelijk dat ik na de reis pas wat kan delen.. Op de onderstaande foto ziet u de groene basis JOCUM Porto Velho. 

14 december hopen wij weer terug te zijn in Rio de Janeiro. Alstublieft bidt voor ons tijdens deze reis vol uitdagingen: de cultuur met haar bijbehorende gemengde stroom van religies. Ook voor ons als team: voor eenheid en dat wij gezamenlijk blijven wandelen in de waarheid met het volle vertrouwen in elkaar en in God.

Liefs