Het was alsof ik in een sleur terecht was gekomen. Verdoofd en vermoeid kwam ik weer mijn bed uit, klaarmaken om weer naar het werk te gaan. Op de fiets genoot ik van de eenden die hun ochtendpret hebben in de sloot, gemixt met het achtergrond geluid van de vogels die vrolijk fluiten in de bomen: het voorjaar is weer op komst. De knoppen groeien alweer aan de bomen, en nog even en alles kleurt weer mooi groen. Tijdens deze blijde gedachten en het vertrouwen in God dat Hij heel de schepping wel regelt zoals het altijd gaat, kwam er een schuldgevoel zomaar even naar boven opborrelen..
“Is dit écht wat U van mij wilt God? Ben ik wel echt bezig, zoals U graag zou zien dat ik bezig ben?”
Nu ik onderweg was naar mijn werk, was het alsof ik eigenlijk tegen God zei: ‘God, ik weet dat U zult voorzien in wat ik nodig heb, ook in financiën.. maar ik help U toch maar een beetje mee hoor.’ Dit schuldgevoel naar God bleef erg aan mij vreten en nam een behoorlijk beslag in mijn denkwerk.
‘God, zoals ik het zie heeft U deze deur voor mij geopend. Helpt U mij, om ook Uw werk te doen tijdens deze bezigheden’ was mijn hulpvraag aan God.
Geur is iets wat we niet zien maar wel de aanwezigheid ervan kunnen waarnemen. Geur is ook iets wat je niet zomaar vergeet: de herinnering van een geur blijft. Het is alsof mensen het ruiken, het geloof in mij. Het verlangen de ander hetzelfde liefdevolle en hoopvolle leven te laten ervaren, zoals ik dat mag ervaren. Verrast ben ik met de levensvragen die mensen mij stellen, waardoor mooie maar ook simpele gesprekken ontstaan over het evangelie en ons dagelijkse leven. Ik geniet hoe open ik mag praten over mijn liefde voor Jezus, en zo ook weer over Gods liefde voor ons mensen. Het is verrassend hoe enthousiast mensen reageren wanneer ik iets met ze deel over mijn levensweg met Jezus. Het is bijzonder hoe God werkt en mijn schuld voor mijn bijbaantje is ook gelijk weer ingeruild voor dankbaarheid. Dankbaar dat Gods liefde overal aanwezig kan en mag zijn. Dankbaar dat Hij iedereen overal kan inzetten en gebruiken.
Afgelopen zondag had ik het voorrecht om mijn getuigenis te delen op een gave jongerenavond, genaamd The Afterparty. Ik was dankbaar om te zien hoe christelijke jongeren in Nederland samen komen om elkaar op te bouwen in het leven en in geloof. Het was voor mij bijzonder om juist hier te mogen getuigen; deze avond werd namelijk gehouden in de kerk waarin ikzelf ben opgegroeid. Een kerk waarin ik als jongere met veel twijfels dacht het niet waard te zijn om een geliefd kind van God te mogen zijn. En deze avond mocht ik delen hoe onophoudelijk Gods grenzeloze liefde is. Ondanks alles wat wij als mensen fout doen; Jezus heeft de strijd van ellende, verdriet, pijn, schaamte, schuld en eenzaamheid al voor ons gestreden. Wij mogen vanuit Zijn liefde leven en Hij wilt ons allemaal gebruiken om Zijn koninkrijk hier op aarde bekend te maken!
God zij gedankt dat Hij ons, die één zijn met Christus,
in Zijn triomftocht meevoert
en dat Hij overal door ons de kennis over Hem verspreidt
als een aangename geur.
– 2 Korintiërs 2:14 –
