Wat was het een mooi geschenk van God dat ik mijn levenspartner zo dichtbij mocht hebben. Dat we elkaar mochten leren kennen en een hechte vriendschap op mochten bouwen. Bijzonder om zo samen de Bijbel te mogen lezen maar ook simpelweg wat lol te hebben samen. Het was bijzonder genieten, hoe Lucas genoot van de aller eerste keer witte zachte vlokjes uit de lucht te zien vallen. Toen ik mopperend met haast de auto aan het krabben was in de ochtend, werden mijn gedachten met een enig schuldbesef omgedraaid toen Lucas dit aan het bewonderen was.
Mopperen werd omgezet in genieten van de pure schoonheid en perfectie van Gods creatie.
Samen met vrienden en familie in Nederland mochten wij onze verloving vieren: een bijzonder vredige dag vol van liefde, blijdschap en plezier voor iedereen.
Ik begrijp steeds een beetje meer wat de Bijbel bedoeld met: klaarstaan als de bruid van Jezus. Lang heb ik hier over nagedacht en getwijfeld, wat ik kan doen en veranderen om “meer” paraat te zijn..
Iedereen ontvangt de uitnodiging van Jezus, iedereen aan wie wij de uitnodiging persoonlijk overhandigen. De aangereikte uitnodiging te ontvangen door Zijn toereikende hand aan te pakken. Een uitnodiging om samen te leven met Hem. Hier hoef ik niet extra mijn stinkende best voor te doen door mij uit te sloven en te bewijzen. Jezus vraagt mij, ons, enkel om te genieten.
Een vredig hart vol van liefde, blijdschap en plezier, net zoals dat van een kind: is simpelweg het enigste wat Jezus vraagt van ons allemaal. Mooi hé?!
Even was het moeilijk, de geplande gezamenlijke terugreis naar Rio de Janeiro ging helaas niet door. Wij ervaren dat God nog wat andere plannen heeft en ik mag nog even in Nederland blijven. Al gauw kwam de zegening om privé lessen in de Braziliaanse Portugese taal te krijgen. Het is nog best pittig en erg wennen, na afgelopen jaar te hebben gestudeerd dacht ik dat het wel mee zou vallen. Ik realiseer mij dat een taal bestuderen toch wel iets heel anders is.
Ook het huwelijk neemt nogal wat voorbereidingen met zich mee. Het uitzoeken van welke papieren vanuit Nederland nodig zijn, deze laten vertalen en legaliseren. Hiermee bezig te zijn realiseer ik mij dat het goed is dat ik nog even in Nederland aanwezig ben.
Gezegend zijn Lucas en ik, in onze werkomgeving is ons een huisje aangeboden dat wij mogen huren.
Nu ik nog in Nederland verblijf, mag ik bij mijn oude werkgever een paar uurtjes in de week werken, om deels deze kosten te dekken en zodat wanneer we in ons huisje intrekken ook een inboedel hebben.
Al met al is mijn teleurstelling om nog niet in Rio aan het werk te zijn, getransformeerd naar het voorbereiden en vertrekken op Gods tijd en niet mijn tijd. Ik mag genieten van de werken van God hier in Nederland, vooruit kijkend naar Brazilië. 30 Mei mag ik weer onder de Braziliaanse bevolking zijn.
