De eerste vrije dag

Vandaag even lekker een dagje de deur uit. Met een groep van 12 personen van verschillende nationaliteiten voor het eerst stappen buiten het hek van de kerk waar we verblijven gezet. Met zn allen naar de metro, overstappen op de trein een wandeling en daar was het; de oceaan!,Prachtig blauw met hoge golven. Het strand genaamd Ipanema. Heel snel lagen de handfoelen en renden we de zee in. Heerlijk gevoel om samem mee te maken. Om ons heen bergen vol met gekleurde huisjes die krap tegen elkaar omhoog klimmen. De bergtoppen verdwenen in wolkenkringen. Aan de andere kant prachtige rotsen, waar we ook nog gewandeld hebben. Bovenop de rotsen met uiticht over al het water de verschillende stranden, de stad en de huisjes die de bergen bekleden, heerlijk ontspannen mijn boek verder kunnen lezen. Op de terugweg, in de metro, een bijzonder mooi momentje; met de groep “our God is an awesome God” gezongen in een overvolle écht propvolle metro. Bijzonder. Mooi. Zoveel verschillende mensen samen met dezelfde opdracht, dat we elkaar zo mooi mogen laten groeien en bemoedigen. Na deze heerlijke ontspannen leuke dag heerlijk onder de koude douche gestapt (ja ja we hebben géén warm water hier) kwam ik erachter dat ik ondanks de bewolkte dag een beeetje een rode rug had.
Bijzonder ook, vanmorgen werd ik even in mijzelf geconfronteerd met mijn verleden, mijn verhaal kon ik in vertrouwen delen. Ik mocht de emotie loslaten en werd er gebeden voor mij, bijzonder mooi maar nog wel even wennen. God is zeer zeker bij ons hier in Rio. Slaap lekker!