God is een God van wonderen én beloftes ; ook vandaag nog!

Alweer een lastige periode, zoals het leven opzichzelf al lastig genoeg is. Maar toch door alles heen zo prachtig mooi, zoveel liefde mag ik leren voelen tijdens deze moeilijke perioden. Het startte met hevige vermoeidheid en pijn aan mijn gewrichten, wat overging tot ziek worden van de pijn en met hevige spastische pijnsteken in bed te liggen. Tot mijn en ieders verbazing was de pijn enkel in de linkerkant van mijn lichaam. Na drie weken besloot ik er toch maar aan toe te geven om naar de dokter te gaan. Een paar bloedtesten zijn afgenomen en voor het weekje wachten op de testuitslagen kreeg medicatie mee tegen de pijn en een spierontspanner zodat ik ‘snachts kon slapen. De medicatie voor de pijn werkte enkel de eerste dag, wat al gauw oude gewoontes opbracht om een dubbele dosis te willen nemen. In gebed en met enige vrijwillige controle heb ik mij hiervan kunnen weerhouden. Na een paar dagen merkte ik vrij weinig van de medicatie tegen de pijn, enkel viel mij op dat mijn denkpatroon negatief en vreemd geworden was, concentratie in de lessen was dan ook onmogelijk; er werd een zin gesproken -vertaald- en weer gesproken en hier was ik vergeten wat de vorige zin was. Hierdoor bracht ik dan ook vele uren in bed door. Ik kreeg weer gevoelens in mijn lichaam die ik terugherkende van bepaalde soorten drugs. Ik heb in een huilend gebed gevraagd aan God of ik van de belofte die Jezus in de Bijbel gemaakt heeft gebruik mocht maken; allen die gebukt gaan onder zware lasten en vermoeid zijn mogen tot Jezus mogen komen, dat Hij de last wil dragen die wij niet kunnen dragen. alstublieft, deze pijn is voor mij ondragelijk, ik wil stoppen met de medicatie; helpt U mij alstublieft. Na een hele fijne nachtrust werd ik wakker met enkel een hevige constante stekende pijn aan mijn knie; dankbaar was ik dat dit de enige aanwezige pijn is. Ik nam dan ook weer positief deel aan de lesdag met een helder en fris gevoel in mijn hoofd. De bloeduitslagen kwamen deze middag online; uitstekend! Er was niets neegatiefs of vreemd te vinden in mijn bloed. Jeanette, mijn nederlandssprekende basisleidster, bad met mij tot God, allereerst om Hem te bedanken maar ook voor een gezegend vervolggesprek met de dokter die de volgende dag gepland stond. Nu er niets te mankeren leek bij het uitlezen van mijn bloed, zijn er wel weer zorgen “wat dan wél?”

Haar kleindochtertje van vijf jaar oud pakte onze handen vast tijdens het bidden, na de Amen zei Jeanette tegen Eva; “Christa heeft pijn aan haar knie, ga jij er maar voor bidden.” Eva hurkte op haar knie, legje haar warme kleine handjes op mijn zere knie en bad in het portugees. “…AAMEN” “Jeanette,” fluisterde ik “ik voel geen pijn meer” zei ik met een tintelend gevoel in mijn gehele lichaam. Ik zach enkel een paar prachtig stralende ogen en een brede blijde lach. “Eva, Christa heeft geen pijn meer aan haar knie” zei Jeanette. “Ja, altijd als ik tegen God praat, luisterd Hij naar mij.”
WAUOW! Wat stond ik verbaasd, gewoon paf, zonder woorden. Wat een prachitge les dit. God dankuwel, dat U weer laat zien dat U vandaag de dag nog steeds wonderen doet op deze wereld!

De outreach is een spannende mooie periode, het werken met de kinderen in de school is een uitdaging. Ze zijn vol energie, maar het is prachtig om ze lachend en geconcentreerd hun best te zien doen bij het deel nemen aan de lessen die zijn voorbereid. Spel en speel wordt dan ook gecombineerd met de theorie, zodat ze hun levendige prachitge persoon kunnen uitleven en op een positieve manier iets mogen en kunnen leren wat ze ook graag onthouden. De afgelopen week kwam met ons een clown mee, die normaal als zendelingsclown voor terminaal zieke kinderen in het ziekenhuis werkt in Rio de Janeiro. Het was fantastisch hoe we hierdoor met de clown spelende op de banjo liedjes en dansjes hebben geleerd over en voor God; op het schoolplein, zodat meer en meer kinderen mee kwamen kijken en doen, en zo vol genot en plezier over Jezus Die met al Zijn liefde in al hun hartjes woont mochten horen.
Ik geniet vooral van het samenwerken met mijn Braziliaanse collega Fernanda, die van origine docent is. Het is een rijkelijke zegen zoveel te mogen leren van haar in als docent door dagelijks samen met haar te mogen wandelen op dit pad.

De Olympische Spelen komen nu toch wel heel dichtbij, eigenlijk een ding dat ik al bijna vergeten was dat we aana dit grandioos mooie grote evenement als zendelingen deelnemen. In heel Rio arriveren nu dan ook YWAM-teams vanuit de hele wereld die drama, dans, zang, etc. aan het voorbereiden zijn. Dit is zo een levendige stroom aan nieuwe energie en enthousiasme binnen komt stromen. We zullen actief zijn voor de kinderen door de favela-lympics te organiseren. Hierbij organiseren we in de zes favela’s waar wij al te werk zijn, voor elke favela een eigen dag waar we als gehele school naartoe gaan, een dag voor de kinderen met sportactiviteiten. Waarbij natuurlijk ook alles goed georganiseerd en gepland moet worden met alle toestemmingen en papierwerken. Het is vooral mooi dat we begonnen met de carnaval als gehele school gezamelijk op outreach en nu afsluiten als school gezamelijk op outreach! Al met al staan ons nog vele, mooie, leuke, spannede, uitdagende projecten en bezigheden in deze laatste scholingsmaand te wachten.

Graag wil ik jullie laten weten dat dit niet alleen een traject van 8 maanden is geweest als een avontuur, maar dat ik mij echt door God geroepen voel om mijn leven volledig in te blijven zetten voor Hem en naar Zijn stem te blijven luisteren en Zijn plannen te volgen voor mijn verdere leven. Graag blijf ik het zendingswerk voortzetten in de organisatie waarin ik gestart ben ; Jeugd met een Opdracht / Youth with a Mission (wereldwijd bekend als YWAM).
Om als zendeling verder te gaan smacht ik ernaar meer een meer over Gods’ woord te weten, te begrijpen, te voelen en te verstaan, hierdoor ben ik bezig met een aanmelding voor een tweetalige Bijbelstudie (engels-nederlands) in jawel; Nederland. Ik heb mijn keuze gelegd op een tweetalige Bijbelstudie vanwege het zendigswerk in mogelijk verschillende landen en nu al ruim een half jaar de Bijbel lees, bestudeer en leef in het Engels. Nederlands is toch het best te begrijpen voor mij, aangezien dit mijn moedertaal is, hierdoor vind ik het erg belangrijk om deze scholing in Nederland te doen.
Met deze rijkelijke kennis van de Bijbel hoop ik en wil ik met meer en meer mensen Gods’ Woord delen, juist de mensen die het zo hard nodig hebben; de mensen waar niemand heengaat om over Jesus te vertellen, om over liefde en hoop te praten. Het Licht aan de duisternis kennis te geven.