Wat een cadeautje was deze dag! In de auto door Rio opweg naar een onbekend strand. Enkel wetende dat iemand een mooi strand heeft gevonden op internet. Zelf zat ik aan het raam gekleefd om te genieten van alles wat voorbij kwam. en dan wauow; een weg de berg op met aan de ene kant de rotsachtige berghelling bekleed met verschillend groen. Met kriebels in mijn buik, stuiterend van enthousiasme zaten we op de achterbank te genieten als kleine kinderen. Aan de andere kant was ons uitzicht strakblauwe oceaan, perfect witte hoge machtige golven. Gaan we echt naar dit strand?! Dit was een strand wat je normaal alleen in een film ziet; parkeer de auto en ren met je surfplank naar het water, zo een strand! Er waren dan ook amper mensen op het strand, aangezien je hier enkel met de auto kan komen.
Even een momentje afgezonderd om op de rotsen te zitten, bij elke golf die brak op de rotsen voor mij werd ik even heerlijk afgekoeld. Hier was ook mijn momentje dat ik even huilend mocht bidden/praten met mijn hemelse Vader. Bedanken voor het één mogen zijn met Zijn wonderbaarlijke schepping, dat ík hiervan mag genieten; wauow wat een fantastisch mooi nieuw leven heb ik van Hem gekregen!
Dit was dé kers op de taart, wat een rust is er over mij heen gekomen.
Christa ik word er stil van. Wat een mooi werk van onze Schepper. De natuur met bergen en met dalen wat hij ook met jou wil delen in het zien en voelen. Kostbaar moment om dit als moeder met tranen in mijn ogen te mogen lezen.
Dankjewel Christa.
Dankjewel liefdevolle Vader!