Samen staan we sterk, met God en met elkaar.

Outreach; vol besef een spiritueel gevecht, een tijd van bidden met elkaar, groeien in en naar elkaar. Een zware mooie emotionele krachtige tijd. Lichamelijk begon het zwaar vervelend; hevige pijn in mijn oor, 3 dagen plat op bed gelegen, een bezoekje aan het ziekenhuis met de conclusie een zware oorontsteking. Een atibioticakuur plus wat pijnstillers en we kunnen er weer tegenaan. Helaas al 3 weken met één doof oor wat zwaar uitputtend is met focus op het Portugees vertaald naar Engels. Ik ben dan ook zeer dankbaar voor alle liefde, geduld, steun en gebed van mijn familie / outreachgroep. Samen mogen wij van, door en met elkaar een hoop leren, ervaren, delen en vooral samen als één samenwerkend lichaam God’s liefde uitoefenen en uitdelen. Een intense periode van samen huilen, samen bekennen en vergeven, samen lachen. Samen rouwen op en om een begrafenis en samen feestvieren op een kinderverjaardag. Een haast onbeschrijfelijke periode maar ik zal mijn best doen het één en ander te omschrijven.

Een warm welkom in de kerk in Itaguí, waar me mogen verblijven. We slapen in een klein klaslokaaltje met jawel een airco! De kerk heeft met een busje onze matrassen opgehaald waardoor we de luxe hebben om op onze eigen matrassen op de grond te slapen.
Een kleine keuken, losstaand van de kerk onder een mooie grote boom, vol gevuld met groen blad en gele bloemen en elke dag vrolijke oranje-gele vlinders die eromheen vladderen.

De eerste week was vrij rustig zodat we de stad en de kerkelijke gemeente mochten leren kennen en elkaar goed mochten leren kennen door gesprek, worship en gebed.
De tweede week was toch wel totaal het tegenovergestelde; dagelijks 3 tot 4 presentaties over “human trafficking” per dag in klaslokalen van +/- 80 leerlingen van 12-15 jaar, zonder airco. Na de schoollunch van rijst en zwarte bonen op de grond in het klaslokaal een uurtje slapen om aan onze rust te komen. Bijzonder om te mogen doen; kinderen voorlichting geven over mens-, drugs-, slaven- en sexhandel en met deze informatie de kinderen alert maken en voorbereiden over de gevaren hier in Brazilie. Hier gebeurd het onder andere dat het buurjongetje dat gisterenmiddag na school rennend door de straten aan het vliegeren was en de volgende ochtend niet op school is gekomen. Zijn lichaampje opengesneden gevonden word zodat zijn organen verkocht konden worden. Of het meisje wat lachend opkeek van haar kleurplaat en goedenmiddag zwaaide naar je de volgende dag is verkocht. Baby’s worden ontvoerd en verdoofd met drugs zodat ze “vredig slapen” in een vreemde vrouw of meid haar armen zodat ze meer geld binnen halen met bedelen.
Verdrietig en bijna boos word ik ervan; misselijkmakend, onmenselijk en onbegrijpelijk! Dit geeft de energie om door te gaan met deze presetaties, het is dan ook hartverwarmend hoe leerlingen aandachtig luisteren, na de presentatie vragen stellen, een knuffel geven en informatie noteren. Op straat loopt naar de supermarkt en een leerling het hoort uitleggen aan zijn moeder. Dit is waar we het voor doen; informatie geven zodat het simpelweg verspreid mag worden en op deze manier meer mensen betrokken en oplettend zijn in deze problematiek. Op deze manier mogen wij een rol spelen in de bescherming van de jongeren. Een spannende uitdaging voor aankomende week, op de avondschool Engels, ja ja gaan wij “buitenlanders” de presentatie in het Engels geven, slik.. Heel spannend, tot nu toe deden de Brazilianen het presenteren en deed ik mee aan de drama stukjes en de praktische dingen om de presentatie heen. Dit is dus een nieuwe maar zeker mooie uitdaging en ervaring, dank U Heer voor Uw mooie plannen!

Na één van de presentatie dagen liepen we gezamenlijk als groep terug naar de kerk waar we verblijven, op de hoek van de straat, op het kruispunt staan twee trafo’s voor een avond werk. (In het Nederlands vertaald) Goedenavond, goedenavond.. Alles goed? Alles goed.
Als we vervolgens met elkaar aan het praten zijn voor de kerk komen de twee heren als opgedofte vrouwen langslopen waarop de één aan ons vraagt of wij van de kerk zijn, of we christenen zijn. Een Portugees sprekende antwoord; “ja we zijn christenen, zendelingen” gevolgd door een korte uitleg over ywam. Hij draait lachend zijn hoofd naar zijn metgezel enzegt ; “zie je nou wel, ik zei toch dat hún andere christenen waren!” Mooie gesprekken zijn het gevolg hiervan. Mooi om te ervaren dat de mensen op straat God’s liefde en licht door ons heen kunnen zien. Dank U wel God, dat U ons leven zo positief gebruikt.

Buitenom de presentaties die wij geven op de scholen, zijn wij naar een opvang voor adolecenten geweest die van de straat af komen en daar “geheim voor bescherming” zitten. Wij mochten hier het licht van Jezus’ brengen. Emotioneel om blijdschap en verdriet te mogen delen, met deze jongeren hun troostende woorden konden geven doormiddel van worship, gesprek en gebed. Het is bijzonder hoe zij hun hart openstellen voor ons, mooi om te merken dat God al onze wegen is voorgegaan en wij begeleid en gesteund worden door de Heilige Geest. Aankomende week mogen we deze tieners meenemen naar een grote boerderij om hier gezamelijk van een dag van rust, ontspanning, worship & bbq te mogen genieten. In deze dag willen wij hun vooral hun waarde en indentiteit in Jezus Christus laten ervaren/beseffen en ze een gepersonaliseerde Bijbel meegeven.

Ook mochten we de blijde boodschap van Jezus en de nieuwe wereld brengen aan kleine kinderen, door middel van kinderverhalen, spel en speel, samen eten, dansen en zingen. Zodra we het hek binnenliepen vlogen de kinderen om ons nek; wat een liefde!
Deze kinderen zijn of zelf slachtoffer geweest van “human trafficking” of hun moeder is slachtoffer en is in behandeling/therapie of gearresteerd, deze kinderen worden in deze shelter opgevangen. Fantastisch om deze liefde te ervaren, warme knuffels, vrolijk gelach ; een stukje paradijs op aarde.

Evangeliseren op de straten is ook een bijzonder onderwerp, heel afwisselend. Op het sportveld of busstation met gitaar en tamboerijn gaan zitten en zingen over Gods liefde voor de wereld zoals Hij het bedoeld heeft en hoe het weer word als je Jezus leert kennen. Of doormiddel van drama’s gecombineerd met getuigenissen uit volle borst/volle kracht van de Heilige Geest. In beiden situaties hebben we aansluitend mooie en emotionele maar ook ontspannen gesprekken met mensen op straat, afsluitend met gebed. Bijzonder hoe God mensen aanraakt en ons gebruiken wilt Zijn naam om zoveel verschillende manieren bekend wil maken.

Onze eerste vrije dag na twee weken zijn we uitgenodigd door een gezin uit de kerk om met hun naar het strand te gaan samen met onze ywam basisleiders. Twee auto’s, vrolijke gezichten 06.00uur klaar voor vertrek ; Ilha Grande een dag strand waar we allemaal erg aan toe waren en naar uit keken. Op de boot vol genot naar het eiland, een stukje wandelen naar hét strand; 8,3 kilometer! op een weg van losliggende stenen door de natuur. Een zware onvoorbereidde weg maar zeker de moeite waard bij aankomst op het strand; een bijna leeg strand, helder fris water, omheind met rotsen en bebossing. Vanuit het water naar het strand gekeken prachtig uitzicht over de groene bergen. Wat een genot! Natuurlijk hadden wij ook weer de wandeling terug, een pick up werd staande gehouden en jawel hoor met z’n tienen opgepropt achterin de laadklep mochten we een stuk mee. We stopten bij een zijpaadje, hier mochten we uitstappen voor de korte route zodat we op tijd zouden zijn voor de laatste boot terug. Haha, dit was een stevige trektocht door de natuur steil omhoogklimmen op losliggend zand. Achteraf natuurlijk fantastisch mooi, op het moment zelf wat minder leuk. Rijkelijk beloond met een kleine waterval, flessen met water gevuld allemaal even koel water over ons heen en weer stevig verdergestapt. En ja hoor de laatste boot gehaald; met zijn allen uitgeteld maar lachend op t bootje, de frisse avond wind die ons afkoelde mochten we genieten van de zondondergang tijdens de overtocht; prachtig oranje lucht achter de bergen getekend. Voor ons kijkend allemaal lichtjes die omhoog klimmen de berg in, wat een sfeer, zo mooi, onbeschrijvelijk. Om het af te maken zat ik in de auto waar de benzine bijna op was, het tankstation gesloten was in verband met een plaatselijke feestdag en je raad het nooit : file. De airco uit om benzine te besparen, door het raampje kijkend genieten van een prachtige rode volle maan en heldere sterren boven de bergen. Terugblikkend op de dag een dankgebed; wat heeft God de wereld toch mooi bedoeld bij de schepping, dank U wel dat U dit ons/mij heeft laten willen ervaren vandaag. Alles perfect in harmonie en schoonheid bedacht en gemaakt. Wonder boven wonder stonden we veilig zonder extra wandeling voor benzine terug bij de kerk.
Uitgeteld moe en voldaan heerlijk in bed, veilig mogen uitrusten. Vandaag was voor mij stukje hemel op aarde zien.

‘K stel mijn vertrouwen,
op de Heer, mijn God.
Want in Zijn hand,
licht heel mijn levenslot.
Hem heb ik lief,
Zijn vrede woont in mij.
‘K zie naar Hem op
en ik weet,
Hij is mij steeds nabij.