Na twee jaar weer op, in en aan de Purus rivier.

Wat was het goed om na twee jaar afwezigheid de gemeenschappen aan de Purus rivier te mogen bezoeken, elkaar te bemoedigen en samen God te lofprijzen. Ook hebben wij een mooie en leerzame tijd in de stam mogen hebben, mooie ontmoetingen en herinneringen mogen maken! 

Zou het gelukt zijn onze nieuwe auto aan te schaffen???

Aa oeniwaniti? (Hoe gaat het?)
Het gemengde gevoelens stapte ik samen met Lucas en Saulo het bootje in, om de vier uur durende vaartocht te maken. Enderzijds voelde ik spanningen en zenuwen over hoe het zou gaan met Saulo, zo’n lange tijd in een klein bootje op de grote rivier. Daarnaast wat ik enthousiast om na twee jaar deze tocht weer te mogen maken. Herinnert het u zich nog? eind 2017 hebben we met een groep van zeven bevriende zendelingen al eerder deze reis naar de twee riviergemeenschappen gemaakt, voor mondelinge bijbelstudies. Na iets langer dan vier uur varen stopten we in een van de riviergemeenschappen, genaamd Jurucuá. Hier werden we met een liefdevolle lach en open armen ontvangen: “Jullie zijn teruggekomen! Met een baby!” De vers gevangen vis en farinha (een plaatselijke specialiteit van cassavemeel) werden op tafel gezet en we genoten van de lunch en het gezelschap. Het was goed om na twee jaar onze vrienden in deze gemeenschap weer te zien en te spreken. Na weer afscheidt te hebben genomen voeren we nog enkele uren verder de over de Purus rivier en  bereikten we de riviergemeenschap Samauma waar we de nacht doorbrachten. De volgende dag reisden we verder de rivier af om uiteindelijk de stam te bereiken waar de praktijklessen van de transculturele school worden gegeven. 

Bij het aanleggen van de boot, begon het te regenen. De stam is vanaf de rivier alleen te voet te bereiken. Beiden hadden we een grote rugzak op onze rug, en Saulo hing in de kangaroo op Lucas zijn buik. Op handen en voeten kroop Lucas de steile glibberige helling van kleigrond op, mijn hart zat in mijn keel haha! Zoveel spanningen en enthousiasme tegelijkertijd. Vanwege de regen liepen wij met Saulo voor de groep uit. Dit had ik nooit kunnen bedenken, dat ik ooit met mijn man en ons zoontje alleen door de grote groene amazone zou lopen, naar een indianenstam toe… gekkigheid!”
Het pad splitste op in tweeën, waar moesten we nu heen? In de verte klonk het als mannen die voetbal speelden, we besloten op het geluid af te lopen. We klommen nogmaals een stijle helling op, eenmaal boven werden wij door velen ogen aangekeken. Nadat Lucas ons kort introduceerde aan een van de mannen, werden we naar de plek waar wij mochten verblijven gewezen. Hier, wachtend op de leider van de stam, kwamen alle vrouwen en kinderen in een halve kring voor ons staan. We werden bewonderd door een tiental gezichten met grote ogen en brede glimlachen. Saulo viel vooral op omdat hij anders is dan alle baby’s uit de stam. Saulo heeft hele andere vorm ogen en natuurlijk een lichtere huidskleur. Een prachtig onbeschrijfbaar gevoel, we voelden ons welkom en geliefd in de stam.

De studenten van de transculturele school waren verdeeld in kleinere groepen, en hadden de opdracht per dag 20 nieuwe woorden te leren in de stamtaal. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de zelfde methode zoals een kind dat leert: Het aanwijzen van materiaal, foto’s of het doen van bewegingen en hierbij herhaaldelijk te luisteren naar het bijbehorende woord. Zo kwamen de studenten er ook achter dat bijvoorbeeld: “dankjewel” is in de stamtaal het gevoel omschrijft: iets dat geweldig goed, zowel als mooi of fijn, etc is. Het omschrijft meer “dankbaarheid” dan “dankjewel”. Het is prachtig te ontdekken hoe elke stam zijn eigen cultuur heeft, en dit ook te mogen ontdekken door de taal! Het was superfijn te horen van de studenten dat wij een steun en aanmoediging mochten zijn voor hen.

Het bezoeken van deze stammen aan de Purus rivier wakkert het verlangen aan om weer terug te gaan naar de stam waar wij mee werken. Meer van hun rijke cultuur te mogen ontdekken, in doen en spreken. En jawel: dit is mogelijk: Mede dankzij al jullie gebeden en donaties is het ons gelukt een geschikte auto aan te schaffen! Als de Heer het wil, is ons plan over twee weken al naar hen toe te reizen om onze relatie met hen te versterken. Dank jullie wel voor al jullie steun, en dank U God voor Uw leiding!

Bidden jullie met ons mee voor:
⁃ Gods (bege)leiding op de voorbereiding voor deze reis terug naar de stam: naast de
praktische voorbereidingen speelt ook mee dat het spannend is deze reis weer te
maken na het auto ongeluk.
⁃ De harten van de bewoners van de stam voor te bereiden, dat de Geest boven alle
geesten (h)erkend mag worden!
⁃ Veiligheid en eenheid voor ons als familie, dat wij dicht bij elkaar blijven en vooral
samen dichtbij God blijven. Zijn leiding blijven zoeken en volgen, ook wanneer onze
emoties en gevoelens het tegenovergestelde willen doen.

En willen jullie mee danken voor:
⁃ De mogelijkheid de stam weer te mogen bezoeken!
⁃ De aanschaf van onze nieuwe geschikte auto!
⁃ Onze gezondheid, bovenal Saulo die zo goed en gezond ontwikkeld en groeit.
⁃ Ons mooie gezin.