Zoals klei in de hand van de pottenbakker..

Met het vrouwelijke gedeelte van onze outreach-groep brachten we een bezoekje aan het vrouwelijke bejaardentehuis. Schoon ; dat was het eerste wat mij opviel. Tot mijn verbazing met al het geklaag over de gezondheidszorg in Nederland, zag ik hoe de bewoonsters hier liefdevol en vreugdevol met vier vrouwen op één kamertje slapen. We kwamen binnenvallen op een verjaardag, heel vervelend was het natuurlijk om hapjes en gebak te moeten eten met al deze vrolijke lieve oude vrouwtjes die allemaal hun best deden om een ieder van onze groep een hartelijke groet te kunnen geven.Wat heb ik het toch gemist om bezig te zijn met ouderen, wat heerlijk om te zien hoeveel liefde en geduld hier in de bejaardenzorg is.

Een meisje uit mijn groep begon met het delen van het Bijbelgedeelte uit Johannes 13 : 4 – 17, een ander metgezel legde dit verhaal vanuit haar hart uit, in een deze tijd begrijpelijke taal. Een ander begon op de gitaar te spelen en haar engelenstem weerklonk door het hele huis met een open dak ; dit moment was fan ook zeker van en voor God! Mijn groepsleidster hurkte zich neer bij de eerste vrouw, zette de emmer lauwwarm naast zich neer deed de slippers van de vrouw af. Met liefde en compassie depte ze de voeten af met water en voorzichtig droogde ze de voeten af met een zachte doek. Ze sloeg de armen om haar nek en sprak een zegengebed uit, een liefdevolle kus op het gezicht sloot het gebed af. Ze keek omhoog en vroeg mij achter haar aan te gaan om de slippers terug aan te doen bij de vrouwen. Dit moment was bijzonder mooi. Mijn innerlijke strijd of ik wel goed genoeg ben als discipel werd na veel gebed hier met liefde beantwoord ; JA!


Heel bijzonder om op deze manier de slippers van de vrouwen aan te mogen doen en emotioneel Gods’ zegen toewensen. Een diepe warme blik, een knuffel en een kus ; ik kan deze dag moeilijk in aardse woorden omschrijven.

Dan.. Een vrouw die diep in mij  keek, met haar trillende gladde vingertoppen mijn gezicht begon te voelen.


Ze pakte mijn arm vast en boetseerde mij alsof ik van klei was. Met volle aandacht boetseerde ze mijn beiden armen. handen en vingers. Ze naam stukjes weg, voegde stukjes toe. Masseerde de geweichten soepel en streek alles in een perfecte vorm. In mijn hoofd kwam een stem ; Christa, met aandacht en zorg heb ik je gevormd vóór je geboorte zoals ik je bedoelt hebt. Je bent perfect zoals je bent, zie en voel je hoe ik de rust en tijd heb genomen om jou in liefde te vormen?

Een lichte warme tinteling was voelbaar binnenin mijn lichaam, een traan rolde over mijn wang. Spiritueel opnieuw gevormd, bijzonder mooi.
? Zoals klei in de hand van pottenbakker, zo ben ik in Uw handen, o Heer.

2 antwoorden op “Zoals klei in de hand van de pottenbakker..”

  1. Christa wat is dit emotioneel mooi om te lezen. Intens om je bezig te zien op de foto’s met je handen en te lezen dat je hart op de goede plek zit en altijd heeft gezeten. Bijzonder mooi om ook deze keer weer je ervaring te lezen.
    Liefs van mama vanuit Brazilië xx

  2. Wow. Wat wordt ik elke keer geraakt door je blog verhalen. Ik ben God ongelofelijk dankbaar voor wat Hij me door jou laat zien. Je bent een aanwinst voor Zijn koninkrijk en een voorbeeld voor velen. Vay con Dios, Christa.

Reacties zijn gesloten.